Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

ΚΗΡΟΠΗΓΙΑ ΜΕ ΨΕΥΤΟΒΙΤΡΟ

 Λέω, από σήμερα, ν΄αρχίσω να ξεδιπλώνω το απίστευτο ταλέντο μου (τς τς τς...) και να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη. Γιατί μέχρι σήμερα όλες σχεδόν οι αναρτήσεις μου υπήρξαν  ένας αχταρμάς  πράγμα που με δυσκολεύει και στις ετικέττες μου. Αλλά από πού να ξεκινήσω ????.....Σκέφτηκα λοιπόν να σας παρουσιάσω τις πιο πρόσφατες δημιουργίες μου και σιγά σιγά θα πάμε και στις παλιότερες. Πάντως τις όμορφες πάνινες κούκλες που έκανα στα παιδικά μου δεν θα τις δείτε διότι η συχωρεμένη mother δεν μας άφησε κανένα ενθύμιο. Μας τα πέταγε όλα, μαζί με τα σχολικά μας κάθε καλοκαίρι που έκλεινε το σχολείο. Κάθε Ιούνιο (του Αη Γιάννη του Κλείδωνα που λένε)  έβαζε μια μεγάλη φωτιά στο διπλανό άχτιστο οικόπεδο και με την ευκαιρία του καψίματος του μαγιάτικου στεφανιού μας, τα έκαιγε όλα. Ο θηλυκός Νέρων.......Κι εμείς τα βλαμένα πηδάγαμε τη φωτιά που την τροφοδοτούσαν οι αναμνήσεις μας. Οικολογία και Ανακύκλωση δεν υπήρχαν στο ελληνικό λεξικό εκείνες τις δεκαετίες......
Φέτος λοιπόν στις γιορτές έκανα αρκετά πραγματάκια. Οπως κηροπήγια με χρώματα σμάλτου. Ιδού......












2 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφα εφτιαξες τα κηροπήγια!!!με σμάλτα τα έχεις ζωγραφίσει;Εχω χρόνια να ζωγραφίσω με τέτοια χρώματα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eλα Ντέμη μου...ναι, με σμάλτα γιαλιού τα έκανα τα διάφανα (transparent)...αλλά ξέρεις αυτά αραιώνονται με νέφτι που δεν συμπαθώ πολύ. Λοιπόν, στην αρχή κάνω ένα πλέγμα με ασημί (ή μαύρο) με ένα σωληνάριο που κάνει τα περιγράμματα αρκετά εύκολα. Και μετά γεμίζω τα κουτάκια με το σμάλτο με πινελάκι. Αυτά....και φιλιά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή