Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΜΠΟΥΣΚΑ (Ματριόσκα)

Tις θυμόμαστε από παιδιά, τις γλυκές, ξύλινες, φουσκωτές κουκλίτσες με τα παραδοσιακά ρωσικά φορέματα, που θύμιζαν μανούλες ή γιαγιάδες και καθεμιά έκρυβε μέσα της έξι-εφτά άλλα κουκλάκια, το καθένα σε δύο κομμάτια, για να βγει από το εσωτερικό του το επόμενο μέχρι να φτάσουμε στην τελευταία φιγούρα, που είναι συμπαγής και ονομάζεται «σπόρος».

Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες που συνέλεξα συμβολίζουν πιθανόν δύο έννοιες. Η μία είναι η γονιμότητα (η πρώτη και μεγαλύτερη είναι η πρόγονος και ακολουθούν οι απόγονοί της).

Η άλλη συμβολίζει την εξέλιξη του ανθρώπου, από τη γέννηση μέχρι τα γηρατειά.

Οι μπάμπουσκες ή ματριόσκες, όπως τις λένε οι Ρώσοι, αποτελούσαν ανέκαθεν το πιο αγαπημένο αναμνηστικό όσων πέρασαν έστω και μία φορά από τους πάγκους της οδού Αρμπάτ στη Μόσχα ή και των ανά τον κόσμο τουριστών που τις έβρισκαν στα διάφορα παζάρια ή, ακόμη καλύτερα, έπεφταν στα χέρια τους ως δώρο από κάποιον συγγενή που πήγαινε παλιότερα μια βόλτα μέχρι το...σιδηρούν παραπέτασμα.

Το όνομα της κούκλας είναι Matryoshka (Матрёшка, προφέρεται ματριόσκα), και προέρχεται από το γυναικείο όνομα Matryona το οποίο είναι συνηθισμένο όνομα χωριατοπούλας. Πολλές φορές όμως θα συναντήσουμε (λανθασμένα) το όνομα Μπάμπουσκα για τις συγκεκριμένες κούκλες .

Για να γίνει μια αυθεντική ματριόσκα απαιτούνται καλής ποιότητας ξύλο, ανθεκτικό και ελαφρύ, και φυσικά ένας καλός τεχνίτης. Ο Βασίλι Ζβεζντότσκιν ζούσε στη Μόσχα στα τέλη του 18ου αιώνα και εργαζόταν σε εκδόσεις για παιδιά, όταν το 1898 είχε την ιδέα να φτιάξει μια κουκλίτσα άδεια στο εσωτερικό της, που θα έκρυβε εκεί άλλες κουκλίτσες μικρότερες, κούφιες κι αυτές, για να μπορούν να φιλοξενούν άλλες ακόμη πιο μικρές κ.ο.κ. 

Το πρώτο αυθεντικό μοντέλο ματριόσκας ζωγράφισε ένας διάσημος εικονογράφος παιδικών βιβλίων, ο Σεργκέι Μαλιούτιν. Την απεικόνισε χοντρούλα και γελαστή, με την παραδοσιακή ρωσική φορεσιά, μια ιδανική μανούλα, που συνολικά αποτελούνταν από οχτώ κομμάτια. Δύο χρόνια αργότερα, η πρώτη ματριόσκα εκτίθετο στη διεθνή Expo του Παρισιού. Κάπως έτσι γεννήθηκε η μυθική ματριόσκα, σύμβολο της τσαρικής Ρωσίας και όχι μόνο, γιατί φυσικά η ιστορία προχωράει... Σήμερα στους πάγκους του ιστορικού μοσχοβίτικου πεζόδρομου μπορείς να δεις και ματριόσκες με τον Οσάμα μπιν Λάντεν και τον Λένον, τον Ελβις και τον Πούτιν, τον Μπους, τον Σουμάχερ και τον Χάρι Πότερ, και πολύ τελευταία τον Ομπάμα, τη μια δίπλα στην άλλη.

Κι όμως, οι κινεζικές απομιμήσεις εκτόπισαν τις αυθεντικές ματριόσκες από την αγορά, που διέρχεται τώρα σοβαρότατη κρίση κι έχει άμεση ανάγκη από σωτήριες επεμβάσεις. 

Οι πωλήσεις των αυθεντικών έπεσαν κατά 90 τοις εκατό και οι περίπου 30 χιλιάδες καλλιτέχνες, που στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότεροι αφού ολόκληρες οικογένειες απασχολούνται στον τομέα, βρέθηκαν σε απόγνωση. Η φίρμα Aofis, το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής στο Σεργκιέβ Ποσάντ, την πόλη της ματριόσκας, ζήτησε τη λήψη άμεσων μέτρων αφού, όπως δήλωσε ο διευθυντής της, Αλεξάντρ Κουρενόι, «κινδυνεύουμε να κλείσουμε για πάντα και να αφήσουμε την αγορά στα χέρια των Κινέζων». 

Η ρωσική κυβέρνηση κινητοποιήθηκε, μια και ετέθη θέμα εθνικού πρεστίζ, και τα πράγματα βαίνουν ήδη προς το καλύτερο. 

Εκτός όμως από τους Κινέζους, οι αυθεντικές ματριόσκες απειλούνται  και από μένα γιατί τόλμησα να τις κατασκευάσω από χαρτοπολτό και φοβάμαι μήπως φτάσει και σε μένα κάνα ρώσικο....εξώδικο.

Τις σχετικές πληροφορίες τις άντλησα από Enet της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ.

Πολλά φιλιά.... (υπό τους ήχους της μπαλαλάϊκας)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΕΣ

Σε όλες τις μανούλες του κόσμου ολόκληρου εύχομαι.....

Να είναι γερές και δυνατές,

Να αντέχουν  και να στηρίζουν τις οικογένειές τους,

Να αγαπούν και να συγχωρούν,

Να είναι ακούραστες,

Να έχουν τεράστια αποθέματα υπομονής,

Να είναι πάντα ευδιάθετες και να χαμογελούν,

Να τις αγαπούν και να τις σέβονται,

Να τις κάνουν περήφανες τα παιδιά τους,

Να καμαρώνουν για τα εγγόνια τους.

Να νιώθουν πλήρεις και ασφαλείς στα γεράματά τους......

Αμέτρητα φιλιά σε όλες ανεξαιρέτως......

Και μια αγκαλιά λουλούδια σε κάθε μια ξεχωριστά.

 Αντε κορίτσια.....να μας χαίρονται.....και του χρόνου να είμαστε ΟΛΕΣ ΚΑΛΑ.....Φιλιά

ΟΙ ΚΑΚΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΧΥΦΥΤΑ

  Τους έχω τρελή αδυναμία.....

Η μάνα μου όσο ζούσε τα αντιπαθούσε όπως ο «εξαποδώ» το λιβάνι......Ήθελα να ‘ξερα γιατί μαζεύεις αυτά τα γρουσούζικα πράγματα εδώ μέσα.....τα άχρηστα κι επικίνδυνα. Κι έχεις και μικρά παιδιά..... Εγώ όμως γοητευόμουν πάντα από την ποικιλία τους, τα σχήματα αλλά και τα άνθη τους. Τα οποία, σε κάποια είδη, είναι πολύ εφήμερα αλλά εξαίσια.

Με τον καιρό απέκτησα μια ωραία συλλογή και διαβάζοντας γι’ αυτά τα περίεργα είδη έμαθα τα παρακάτω....

Οι κάκτοι λοιπόν κατάγονται από περιοχές της βόρειας και της νότιας Αμερικής και φύονται σε περιοχές με μεγάλη ξηρασία αλλά και σε εδάφη πλούσια σε οργανικά στοιχεία. 

Υπάρχουν εκατοντάδες είδη κάκτων με διάφορα μεγέθη και σχήματα, αντί για φύλλα φέρουν αγκάθια και έχουν συνήθως ιδιαίτερα εντυπωσιακά λουλούδια, που εμφανίζονται όταν φτάσουν σε κατάλληλη ηλικία, συνήθως αρκετά χρόνια μετά τη φύτευσή τους.

 Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι οι απαιτήσεις τους σε νερό είναι περιορισμένες και έχουν τη δυνατότητα να επιβιώνουν μόνα τους σε μεγάλες περιόδους ξηρασίας και κάτω από έντονη ηλιοφάνεια.

 Σε αυτό το σημείο σας παραθέτω φωτό των κάκτων μου όταν είναι ανθισμένοι....

Τα παχύφυτα βρίσκονται στις περισσότερες περιοχές του πλανήτη και αναπτύσσονται σε πολύ διαφορετικές μεταξύ τους συνθήκες. Είναι φυτά που έχουν τη δυνατότητα να αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες νερού στους ιστούς τους, καθώς τα περισσότερα είδη τους αναπτύσσονται σε περιοχές με έντονη ξηρασία.

 Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι προσαρμόζονται σε τελείως διαφορετικές συνθήκες από αυτές του τόπου καταγωγής τους. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα ή προστασία, γι’ αυτό και είναι από τα είδη που χρησιμοποιούνται στις «πράσινες» ταράτσες.

Εγώ πάντως τα έχω σε διάφορα σημεία του πράσινου κήπου μου.....

Οι κάκτοι και τα παχύφυτα είναι φυτά παράξενα αλλά πολύ γοητευτικά. Δεν συμφωνείτε ????......Εγώ πάντως τρελαίνομαι γι' αυτά....

Φιλιά πολλά......

ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

Αύριο έχουμε εκλογές.....Τις πιο σημαντικές εκλογές λέει από τη μεταπολίτευση και μετά. Και αφού οι πολιτικοί μας, μηδενός εξαιρουμένου, τα έχουν κάνει όλα μπάχαλο, μας πέταξαν το μπαλάκι να αποφασίσουμε εμείς το καλύτερο για τη χώρα μας.

Στο μεταξύ οι κύριοι πολιτικοί μετά τις διάφορες κωλοτούμπες, τσουλήθρες και πολλές άλλες αθλοπαιδιές που εκτέλεσαν στην πλάτη μας, ανασυντάχθηκαν με νέους αρχηγούς και είδαμε πάλι να παίζεται το έργο..... «Άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τη βράκα του αλλιώς».

Είχαν μάλιστα το θράσος να μας βομβαρδίζουν με επιστολές στα σπίτια μας, με πολιτικά διαφημιστικά μηνύματα στην τηλεόραση και βαρύγδουπους λόγους στις πλατείες. Σαν να μην είχε συμβεί τίποτα τα τελευταία 2-3 χρόνια που είδαμε τις ζωές μας να αναποδογυρίζουν εξαιτίας τους.

Μερικοί μάλιστα απ’ αυτούς μας συμβούλευαν να ψηφίσουμε με σύνεση και λογική....όχι λέει με θυμό και οργή.  Δηλαδή ήθελαν να ξεχάσουμε αυτά που περάσαμε και να ψηφίσουμε με την ίδια λογική που ψηφίζαμε και παλιότερα, σε πιο ήπιους και ομαλούς καιρούς.

Σιγά που θα ξεχάσω......Μαύρο φίδι που τους έφαγε.....Με λύσσα και αφρούς θα πάω αύριο στο εκλογικό μου τμήμα......(??????????????????????????) Μέσα στην παρένθεση με τα ερωτηματικά βάλτε όποιο χαρακτηρισμό θέλετε. Εγώ τα δικά μου τα μπινελίκια τους τα χώνω κάθε στιγμή.

Τεσπά....επιτέλους ήλθε η ώρα που όλοι περιμέναμε κι έτσι αύριο πουρνό- πουρνό θα πάμε όλοι (θέλω να πιστεύω.....) να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα. Το τί θα κάνει ο καθένας μας είναι λογαριασμός δικός του. Εύχομαι ο Θεός να μας φωτίσει όλους σωστά και η κάλπη να αναδείξει τον καλύτερο.....

Και για να δικαιολογήσω και τον τίτλο της ανάρτησης, θέλω σήμερα να σας δείξω δύο κλειδοθήκες που έκανα πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο με ντεκουπάζ από εκτύπωση του ιντερνετ.

Στη μία κρέμασα τα κλειδιά του σπιτιού μου.....

Στην άλλη ένα μεγάλο χοντρό κλειδί που γράφει επάνω ΕΛΛΑΣ.

Αυτό το κλειδί είναι δικό σας και θα ήθελα να σας παρακαλέσω ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΔΩΣΕΤΕ.......Εντάξει ????

 
Πολλά φιλιά και....ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ......

Ο ΜΑΙΟΣ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΕ

Ο Μάιος μας έφτασε.....

Εμπρός...βήμα ταχύ,

Να τον προϋπαντήσουμε,

Παιδιά, στην εξοχή.

Παλαιότατο άσμα, που μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Τότε, που ξένοιαστη παιδίσκη, χοροπήδαγα σαν το κατσίκι στα άκτιστα ακόμα οικόπεδα και τις αλάνες της γειτονιάς μου και μάζευα παπαρούνες, χαμομήλια και μαργαρίτες....

Μάλιστα θυμάμαι πως όταν φορούσα ένα κατακίτρινο ζακετάκι, γέμιζε διάφορα πετάρια και μαμούνια γιατί  με περνάγανε για...λουλούδι (όχι ότι δεν ήμουνα κιόλας.....)

Και μακάρι και σήμερα να περιοριζόταν σ’ αυτή την ενόχληση ο κύριος Μάϊος.....Αλλά δυστυχώς το προχώρησε και κάθε χρόνο τέτοια εποχή με τυραννάει με τις αλλεργίες του που δεν με αφήνουν να σηκώσω κεφάλι........Γιαυτό και η απουσία από τη σελίδα μου τόσες μέρες.....εγώ που ήμουν τακτικότατη και ήθελα να είμαι εντάξει με το αναγνωστικό κοινό μου. Αλλά δεν γινόταν να γράφω κείμενα με ένα κεφάλι καζάνι....’Αλλωστε τα ηλεκτρονικά τα πειράζει, εκτός από τη σκόνη, και η υγρασία....κι έπρεπε να προφυλάξω και το λαπιτόπι από τη μύτη μου που έσταζε σαν χαλασμένη βρύση.....

Εδώ και λίγες μέρες λοιπόν, εγκατεστάθηκα στο εξοχικό με μία τρομερή όρεξη για πάσης φύσεως δουλειές, με ιδιαίτερη προτίμηση  στην αγαπημένη μου κηπουρική, χωρίς όμως να υπολογίσω τις ελιές τις....ευλογημένες που αυτή την εποχή τυγχάνει να είναι και ανθισμένες και είναι η κύρια αιτία της αλλεργίας μου.

Μετά την εμφάνιση της καταρροής, οι πάσης φύσεως εργασίες σταμάτησαν, και άρχισαν τα αντιισταμινικά.

Για να μην σας αφήσω όμως παραπονεμένους δέστε κάποιες φωτό από τα άνθη μου, που εγώ τα απολαμβάνω μέσα από τα παράθυρα του σπιτιού....

Και μια τελευταία φωτό, που την αγαπώ πολύ....με κηπουρό τη φύση.

Πολλά ευωδιαστά φιλιά.....