Όλα
τα μέχρι σήμερα έργα μου, τα έκανα με την προηγούμενη συνταγή για χαρτοπολτό,
που σας είχα δώσει παλαιότερα......αυτή με τις μουλιασμένες εφημερίδες ντε.....
Και
αφού μου τέλειωσαν όλες οι ντάνες με τις παλιές εφημερίδες που προμηθευόμουν
απ’όλους τους φίλους και γνωστούς....κι επειδή ανανέωση του υλικού δεν
προβλέπεται γιατί άλλος λίγο, άλλος πολύ το ‘κοψε κι αυτό το έξοδο (δυστυχώς
και για τον Τύπο αλλά και για μένα...), έπρεπε κάτι να κάνω για την εξεύρεση
της πρώτης ύλης που μου χρειάζεται, για να συνεχίσω τα έργα μου.
Η
καλή μου τύχη λοιπόν με βοήθησε να βρω το νέο υλικό μέσα από το διαδίκτυο. Όχι
πως δεν το είχα ακουστά από παλιά αλλά να.....με τις παλιές εφημερίδες ένιωθα
καλύτερα με την οικολογική μου συνείδηση.
Είχα
ακούσει λοιπόν ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε από πίτουρα και διάφορα άλευρα
μέχρι πριονίδια σε σκόνη από τα μαραγκούδικα της γειτονιάς και είχα δει
απίστευτα βιντεάκια όπου διάφοροι καλλιτέχνες από μέρη της Ασίας κυρίως,
τσαλαβουτάγανε με τα πόδια μέσα σε κάτι καζάνια κι έκαναν χαρτοπολτούς σαν να
πατούσαν τα σταφύλια και πολλά άλλα γραφικά και φολκλορικά....
Ετσι
κατέληξα στην παρασκευή χαρτοπολτού από χαρτί τουαλέτας που μου ταίριαζε
καλύτερα (........??????) και με πόνο ψυχής άρχισα να ξετυλίγω ρολάκια ... να τα χώνω σε μια παλιά μαξιλαροθήκη...
...και να τα μουλιάζω σε ζεστό νερό.
Ακολούθως
καλό στίψιμο της μαξιλαροθήκης (μαζί με το περιεχόμενο εννοείται) και μάδημα του υλικού σε πολύ μικρά κομματάκια για να εισχωρήσουν
εύκολα οι κόλλες.
Από
κόλλες βάζω κυρίως γλουτολίνη διαλυμένη φυσικά σε κρύο νερό (σαν παχύρρευστο τζελ),
ατλακόλ ή κάποια άλλη ξυλόκολλα (δεν είναι απαραίτητο να είναι απ’αυτές που
όταν στεγνώνουν γίνονται διάφανες), λίγο ακρυλικό στόκο (σε κρέμα) και πάντα
λίγο λάδι φαγητού (καλύτερα αν είναι κάποιο σπορέλαιο).
Και
για να πάρετε μια μικρή ιδέα, όσον αφορά τις αναλογίες, ιδού μια συνταγούλα να
την έχετε για τυφλοσούρτη.
Ένα
ρολό τουαλέτας (μουλιασμένο, μαδημένο κτλ.)
2
κουταλιές της σούπας γλουτολίνη
2 « « ακρυλικό στόκο
2 «
« ατλακόλ
2 « « σπορέλαιο
Αν
δείτε ότι τα υγρά υλικά είναι λίγα και δεν βοηθάνε στο καλό ζύμωμα, προσθέστε
ακόμα λίγη γλουτολίνη ή λίγο στόκο.
Μετά,
πολύ καλό ζύμωμα για να ομογενοποιηθεί το υλικό και είμαστε έτοιμοι για δημιουργία.
Συμπέρασμα.
Ο
τρόπος παρασκευής του υλικού είναι εύκολος και καθαρός, χωρίς πολλή διαδικασία,
βρωμιά και ατσαλιά (με τις εφημερίδες γίνεται ο κακός χαμός στην
κουζίνα.....ενώ παιντί έχει μαύρο νύχι.....για μέρες).
Το
προϊόν είναι κατάλευκο και λείο και όταν στεγνώσει δεν απαιτεί πολλά πολλά στοκαρίσματα και τριψίματα.
Όσον
αφορά τα έξοδα......εεεε....ας μην το κάνουμε θέμα. Το μόνο που κοστίζει είναι
το χαρτί τουαλέτας, γιατί και οι
εφημερίδες χρειάζονται όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Με
την πρώτη μου παρτίδα από το νέο υλικό έφτιαξα αυτό το κασπώ.
Αυτή
τη φορά είπα να ξεφύγω λίγο από τα κλασικά σχήματα γι’αυτό το βλέπετε
έτσι.....ποντικοφαγωμένο.
Και φυσικά στολίστηκε με μοτίβα χαρτοπετσέτας.
Εγώ
λοιπόν που τσίριζα κάθε φορά που έβλεπα τα τέκνα να σπαταλούν ασυστόλως το χαρτί
τουαλέτας, κατάντησα να θυσιάζω ολόκληρα ρολά προς χάριν της τέχνης.
Αλλά
χαλάλι της.....
Φιλιά σε όλους.