Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

ΠΩΣ ΠΕΡΝΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ...



Χτες, 12 Μαρτίου συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τη μέρα που είπαμε στη μάνα μου  το στερνό αντίο....

Παρ’όλο που όλη τη μέρα, κάνοντας μηχανικά τις διάφορες δουλειές μου, την είχα συνέχεια στο μυαλό μου, δεν ήμουν σε φόρμα να γράψω κάτι γι’αυτό. ΄Αλλωστε πέρυσι, τέτοια μέρα, είχα κάνει μια αρκετά μεγάλη ανάρτηση, με αναμνήσεις από κείνη, χώρια τις διάφορες αναφορές που κάνω κατά καιρούς σε άλλες αναρτήσεις.

Στον χθεσινό απογευματινό μας καφέ με τα κορίτσια μου, τους θύμησα την επέτειο, είπαμε πέντε πράγματα για κείνη, και πάνω από τα αχνιστά φλυτζάνια μας  φροντίσαμε να κρύψουμε την υγρασία των ματιών μας....

Τους διηγήθηκα και το περιστατικό της προχτεσινής νύχτας (ξημέρωνε η επέτειος...) που ξαφνικά ένας δυνατός θόρυβος από το σαλόνι με έκανε να πεταχτώ από το κρεβάτι μου και να τρέξω να δω τί συμβαίνει. Ψάχνοντας από δω κι από κει βρήκα έναν μεγάλο πίνακα  που είχε πέσει στο πάτωμα. Ούτε το κρεμαστάρι του είχε βγει ούτε το γαντζάκι από τον τοίχο είχε ξεκολλήσει. Λουλούδια ήταν το θέμα του έργου.

 Τον ξανάβαλα στη θέση του κι ένιωσα να έχω πάρει ένα μήνυμα από κείνη....

Το βράδυ αργά με πήρε τηλέφωνο ο αδελφός μου ο μικρός. Με τσέκαρε αν είχα κάνει κόλλυβα το περασμένο Ψυχοσάββατο (της μοιάζει πάρα πολύ σε χαρακτήρα και τα συνηθίζει κάτι τέτοια ο πονηρός...) και οι κουβέντες μας περιστράφηκαν γύρω από κείνη. Στο τέλος ευχηθήκαμε «να είναι καλά εκεί που βρίσκεται» και είπαμε «καληνύχτα».

Επειδή όμως κάτι με τρώει από μέσα μου, είπα σήμερα να σας δείξω κάτι δικό της και συγκεκριμένα το πρώτο της ηλεκτρικό σίδερο, που το έχω φυλαγμένο, λες και ήξερα από τότε, ότι μια μέρα θα το μεταμόρφωνα....



Ζυγίζει περίπου 4 κιλά και θυμάμαι πως δεν με άφηνε να σιδερώνω γιατί ήταν πολύ βαρύ για μένα αλλά και γιατί αργούσα πολύ στο σιδέρωμα (πάντα ήμουν της λεπτομέρειας, σε αντίθεση με κείνη....) αλλά και γιατί έκαιγα πολύ ρεύμα. Χώρια τις κιτρινίλες και τα καψίματα στα ρούχα που έκανα εγώ η άπειρη παιδίσκη.

Επίσης θυμάμαι πως όταν ο πατέρας μου της πήρε ένα πιο σύγχρονο κι ελαφρύ (μέγας νεωτεριστής και γκατζετάκιας της εποχής....δεν υπήρχε νέο σκεύος που να μη της το είχε κουβαλήσει στο σπίτι) η κυρία μητέρα είχε ρίξει έναν θυελλώδη καβγά, αρνούμενη να παροπλίσει την παλιά γκουμούτσα της. Για τη χύτρα ταχύτητας που της κουβάλησε αργότερα θυμάμαι ότι τον είχε απειλήσει με διαζύγιο.  Πάντως ποτέ δεν την ακούσαμε να παραπονιέται για τενοντίτιδες και τα τοιαύτα....Τόσο πολύ του είχε πάρει  τον αέρα (του σίδερου....του πατέρα μου ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ....χα χα χα). Και μπορείτε να φανταστείτε τί έγινε στο σπίτι όταν θελήσαμε να της πάρουμε και σίδερο με ατμό. Μέχρι ατμό έβγαζε από τα ρουθούνια της.....

Εγώ πάντως, ως καλή θυγάτηρ που αγαπά και σέβεται τα ενθυμήματα των γονιών της, φρεσκάρισα το εν λόγω μουσειακό είδος και του έδωσα μια πιο ανάλαφρη και ρομαντική εμφάνιση κι έτσι μπορώ να το έχω κάπου στολισμένο και να μου τη θυμίζει καθημερινά.....Του έκανα κρακελέ και ντεκουπάζ με ανθάκια γιατί πιστεύω ότι αυτά του ταιριάζουν....σαν τα άνθη του πίνακα που σωριάστηκε για να μου υπενθυμίσει την επέτειό της.....



 Ας είναι αιώνια η μνήμη της κι ας μας προστατεύει όπου κι αν βρίσκεται.

Σας φιλώ με αγάπη.....
.

33 σχόλια:

  1. Eλένη μου ακρως συγκινητική και αυτή σου η ανάρτηση, ας είναι αναπαυμένη η μητέρα σου, τι σύμπτωση !!!τέτοια μέρα χάσαμε και τον πεθερό μου, τον λεβέντη Ιερολοχίτη.....
    Για το σίδερο δεν έχω λόγια, δεν περίμενα βέβαια τίποτα λιγότερο απο εσένα !!!Με το ίδιο μοντέλο σε τυρκουάζ χρώμα, έκανα κι εγώ την εκπαίδευσή μου στο σιδέρωμα....έγινε η ειδικότης μου !!!Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το μεταφυσικο συμβαν ..υπερβαινει τη κατανοηση μου!
    Η ανακαινιση γλυκυτατη!!
    Η μαδερ αρχοντισσα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αφρούλα μου.....μάλλον εσύ είσαι απ'αυτές που δεν πιστεύουν σ'αυτά. Ούτε κι εγώ πολυδίνω σημασία. Αλλά για τη μαμά κάνω μια εξαίρεση. Γιατί το έχω ανάγκη. Σε φιλώ και σ'αγαπώ πολύ (και το ξέρεις...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κλαυδία μου....ας είναι κι εσάς συχωρεμένος και αναπαυμένος ο παππούλης σας. Το δικό μας ήταν μεταλλικό, σκέτο αλλά η μάνα μου προς το τέλος της χρήσης του το είχε περάσει με ασημί λαδομπογιά. Νομίζω φαίνεται λίγο. Και το χερούλι ακόμα που εγώ το ξέβαψα και το άφησα στο φυσικό του χρώμα γιατί το ξύλο του έχει και ωραία νερά. Ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ (φιλιά και στα άλλα κορίτσια επίσης...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ!!!
    ΔΕΝ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΟΣΟ ΤΟΥΣ ΘΗΜΩΜΑΣΤΕ!!!
    ΤΟ ΣΙΔΕΡΟ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ, ΣΑΛΟΝΑΤΟ!!!!
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. η αναρτηση που αφορουσε την μητερα σου με ειχε κανει να μπαινω ξανα και ξανα στο μπλογκ σου πριν σε ''γνωρισω'' Ελενιτσα μου
    εισαι γλυκος ανθρωπος ΚΑΙ χρυσοχερα
    το σιδερο πολυ ομορφο
    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ελένη μου, έχω χάσει τον μπαμπά μου εδώ και 17 χρόνια, οπότε καταλαβαίνω απόλυτα τι θα πει απώλεια γονιού. Έτσι δεν θέλω να πω κάτι περισσότερο, απλά να είσαι καλά και να τιμάς τη μνήμη της όπως κάνεις άλλωστε.
    Το σίδερο το λάτρεψα! Τόσο όμορφο και τόσο ρομαντικό! Υπέροχο πραγματικά!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ελένη μου πολύ συγκινήθηκα με οσα έγραψες για την μανούλα σου. Εγω δυστυχώς την έχασα όταν ήμουν πολύ μικρή και δεν την θυμάμαι καθόλου. Να είσαι καλά εσύ και τα παιδιά σου και να την θυμάστε πάντα.
    φιλιά κορίτσι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπέροχη ανάρτηση! Κυρά κι αρχόντισσα η μητέρα σου! Της παλιάς καλής κοπής!
    Για το σίδερο, δεν έχω λόγια! Η μεταμόρφωση πέτυχε και με το παραπάνω!
    Να'σαι πάντα καλά, Ελένη, να τη θυμάσαι τη μητέρα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να ειστε καλα Ελενη και να τη θυμοσαστε.Τα γραφουμενα σου απαιχτα.Σαρκασμος γελιο συγκινηση ολα μαζι.Να εισαι καλα.Και παλι θα σου πω τα δημιουργηματα σου ΤΕΛΕΙΑ.Σε φιλω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ελένη μου, να ζείτε να την θυμόσαστε την μανούλα σου! Είδες σύμπτωση, κι εγώ αναφέρθηκα στον μπαμπά μου προχθές! Εντυπωσιακό αυτό που έγινε με τον πίνακα ! Το σίδερο έγινε πολύ όμορφο, μου θύμισε ένα ίδιο που είχε και η μητέρα μου αλλά δεν ξέρω τί απέγινε!
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τι όμορφο κείμενο φορτισμένο με ίσες δόσεις συγκίνησης και χιούμορ.

    Η γκουμούτσα πάντως ανανεώθηκε, περνά μια δεύτερη νιότη!

    Για τη μαμά στην τελευαία φωτογραφία τι να πω. Να είστε καλά και να τη θυμάστε.

    Σε φιλώ πολύ!
    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γεια σου Ρένα μου...έτσι είναι, όπως τα λες. Χαίρομαι που σου άρεσε η μεταμόρφωση που του έκανα. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γεια σου Ειρήνη μου. Σ'ευχαριστώ πολύ για την εκτίμηση και την αγάπη. Να είσαι κι εσύ πάντα καλά. Σου στέλνω τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ερμιόνη μου, σ'ευχαριστώ πολύ για όσα μου είπες. Να είσαι καλά και σου στέλνω πολλά φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μαρία μου...η απώλεια της μάνας είναι πάντα αξεπέραστη. Πόσο μάλλον όταν τη βιώνει ένα παιδάκι και όταν μάλιστα η μανούλα που χάνεται είναι σίγουρα πολύ νέα. Σ'ευχαριστώ και σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πέπη μου, σ'ευχαριστώ πολύ. Η μαμά ήταν πάντα κούκλα. Και η κόρη καλή είναι μόνο που έμοιασε περισσότερο στον μπαμπά της. Σ'ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γεια σου Ρίτα μου, απ' τα πανέμορφα Τρίκαλα ......Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που σου άρεσε και το σιδεράκι (???) της μαμάς. Πιστεύω πως αν το έβλεπε θα άρεσε και σε κείνη. Σου στέλνω φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αμάν βρε Μαριάννα.....όλες τις αντίκες εσύ θα τις έχεις ????. 'Ασε και σε μένα νά έχω το σίδερο..χα χα χα. Τώρα που σου γράφω είναι περασμένα μεσάνυχτα και το γραφειάκι μου είναι ακριβώς κάτω από τον πίνακα....και όλο του ρίχνω ματιές. Αλλά πάει...η επέτειος πέρασε. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ζαμπία μου....Εσύ βάζεις δόσεις σε φαγητά κι εγώ σε κείμενα. Τί να κάνουμε ????? Ο καθένας στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες...χα χα χα. Χαίρομαι που σου άρεσαν όλα και σου στέλνω πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλησπέρα!!Καλησπέρα!!Με εντυπωσίασε η φωτό της μητέρας σου!!!Παλιά κοπή αρχοντική να'στε καλά και να τις αφιερώνετε στιγμές αναμνήσεων!!!Η δική μου μαμά (γλυκιά, χαρισματική και με Ιώβεια υπομονή )*έφυγε* πριν 2 χρόνια στις 8 Μαρτίου και όσο περνά ο καιρός η απουσία της γίνεται εντονότερη...Αγαπημένο το θέμα με το όμορφο ντεκουπαρισμένο σίδερό της...Το ανέδειξες υπέροχα!!!!Εύχομαι καλή Σαρακοστή και καλά Κούλουμα!!!Φιλιά!έ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλησπέρα Έφη μου....οι παλιές καλές μαμάδες είναι αξεπέραστες. Και η δικιά μου είχε Ιώβειο υπομονή και νομίζω ότι μου το μετέδωσε κι εμένα το κουσούρι. Υπομονή και με τους ανθρώπους αλλά και με τα πράγματα. Χαίρομαι που σου άρεσε το σίδερο. Καλή Σαρακοστή και σε σας και Καλή Καθαρή Δευτέρα. Φιλιά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ειχα διαβάσει εκείνη την ανάρτηση κι έμαθα πολλά για σένα και συγκινήθηκα, όπως και με του Πάκη,πού σ αγάπησα. Το σίδερο καμαρώνει ετσι όπως μεταμορφώθηκε και Εκείνη θα σε καμαρώνει απο ψηλά!Με τις μανάδες μας πάντα η σχέση ήταν περίεργη,αλλά δε ν τις αλλάζουμε...
    Φιλάκια πολλά και Καλό ξημέρωμα Αποκριάς,να το διασκεδάσεις Ελενάκι.
    Καλή Σαρακοστή και καλά πετάγματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Χαρά μου, σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη και το θαυμασμό και τις ευχές σου. Πρέπει να ξέρεις ότι "όσο περίεργη είναι η σχέση με τις μανάδες μας....άλλο τόσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια όταν φεύγουν". Στο λέω εκ πείρας. Καλή Σαρακοστή και πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Την ευχή της να έχετε της γλυκιάς κι' αρχοντικής κυρίας που σίγουρα σας βλέπει και γελάει με τα λεγόμενα σου! Το σίδερο έγινε κουκλάκι!!!! Για σκέψου, τέσσερα ολόκληρα κιλά, είχε κι' η δική μου κάτι τέτοιο αλλά πού να σκεφτεί κανείς να το φυλάξει!!!!
    Καλή Σαρακοστή Ελενίτσα μου....
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Φιλία μου, ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και αντεύχομαι....χρόνια πολλά και Καλή Σαρακοστή και σε σένα. Το σιδεράκι-κουκλάκι είναι ικανό να σου προκαλέσει μέχρι και περιαρθρίτιδα δεξιού ώμου (εκτός αν είσαι αριστερόχειρας χα χα χα). Χαίρομαι που σου άρεσε και σου στέλνω τα φιλιά μου.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Μέσα από τα δικά σου μάτια, βλέπει τώρα. Και καμαρώνει.

    Πολλές γλυκές καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Alldaybeautiful....
    Σ'ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και χαίρομαι που σου αρέσει η σελίδα μου. Και βέβαια σκοπεύω να σε επισκεφτώ. Να είσαι καλά, φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Γεια σου Πιγκουίνε μου αγαπημένε....
    Η επίσκεψή σου στη σελίδα μου μου έδωσε μεγάλη χαρά. 'Οσο για τη μαμά....ναι έχεις δίκιο. Για να ξεπεράσω το χαμό της έπεισα τον εαυτό μου ότι εξακολουθεί να ζει μέσα από μένα. Αποτελώ κομμάτι της και συνέχειά της. Εύχομαι και να καμαρώνει.... Κι έτσι παρηγορήθηκα. Ευχαριστώ και πάλι και σου στέλνω τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ελενη μου ολοζώντανη η ιστορία σου , ναναι καλα εκει που είναι και να σας καμαρωνει απο ψηλά , όσο για το σίδερο τι μου θυμησες τοχω και γω καταχωνιάσει της γιαγιάς μου το σίδερο και την λουστράνα του και το πασχαρό της εσύ το κανακεψες και ομόρφηνε σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ελενη μου ολοζώντανη η ιστορία σου , ναναι καλα εκει που είναι και να σας καμαρωνει απο ψηλά , όσο για το σίδερο τι μου θυμησες τοχω και γω καταχωνιάσει της γιαγιάς μου το σίδερο και την λουστράνα του και το πασχαρό της εσύ το κανακεψες και ομόρφηνε σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Marilise......
    Αν με έμαθε κάτι ετούτος εδώ ο χώρος (blog, internet κλπ. κλπ.)είναι να δίνω ζωή σε άχρηστα, παλιά και ξεχασμένα πράγματα. Οι άπειρες ιδέες που αποκομίζω καθημερινά μαζί με την έμφυτη δημιουργικότητα που έχω από παιδάκι.....δεν θ'αφήσουν κανένα σούργελο και καμιά παλιατζούρα κρυμμένα στις αποθήκες...χα χα χα. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Σε καταλαβαίνω απόλυτα..........................

    ΑπάντησηΔιαγραφή