Η ΜΙΚΑ

Η κόρη η μικρή ανέκαθεν έτρεφε μεγάλη αδυναμία στις γάτες. Δεν ξέρω από που την κληρονόμησε γιατί κανείς άλλος στην οικογένεια δεν ήταν τόσο......γατόφιλος.

Οι γατούλες μας ήταν πάντα στον κήπο, τις ταϊζαμε και τις γατροπορεύαμε όποτε χρειαζόταν αλλά μέχρι εκεί.....

Η Μίκα λοιπόν είναι το  πρώτο κατοικίδιο που μπήκε στο σπίτι μας.......

Πέρασε για μια μίνι νοσηλεία κάποτε που συναχώθηκε αλλά μετά κατσικώθηκε στο δωμάτιο της μικρής κι άρχισε να ζει ζωή πριγκήπισσας.

Βέβαια την καταγωγή της και τα ένστικτά της δεν τα ξέχασε ποτέ,  γι’αυτό όποτε έβρισκε την ευκαιρία το έσκαγε για...άλλες πολιτείες και δεν την ενδιέφερε καθόλου που θα έχανε την πριγκηπική ζωή που της παρείχε η κόρη αλλά και δεν έδινε πεντάρα για τους κλαυθμούς και οδυρμούς της κυράς της που έτρεχε στις γειτονιές να τη βρει και να την ξεσφηνώσει κάτω από παρκαρισμένα αυτοκίνητα και από τα μπαλκόνια της διπλανής πολυκατοικίας. Τον γύφτο τον κάναν βασιλιά κι αυτός γύρευε πάλι τα....κάρβουνα.

Όταν μεγάλωσε κάπως κι άρχισε να ερωτοτροπεί από το μπαλκόνι, ως άλλη Ιουλιέττα,  με τους κεραμιδόγατους της αυλής, πήγε κατευθείαν στο.....γυναικολόγο της για στείρωση κι έτσι αποκαταστάθηκε η ηρεμία του σπιτιού.

Είναι μια γάτα με εξαιρετικά ανεξάρτητη προσωπικότητα. Ξέρουμε ότι οι περισσότερες γάτες έτσι είναι αλλά η Μίκα είναι το κάτι άλλο.

Δεν είναι από εκείνες τις χαριτωμένες γατούλες που ψοφάνε για χάδια κι αγκαλιές, γιαυτό όποτε μας ερχόταν η επιθυμία να την χαϊδολογήσουμε, έπρεπε να φοράμε από εκείνα τα σιδερένια γάντια που φοράνε οι χασάπηδες.......Χάδι και δάγκωμα.

Οταν δε μπήκε στη ζωή μας και ο Πάκης (βλέπετε σχετική ανάρτηση ΤΡΙΧΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ) το σπίτι μετατράπηκε σε ριγκ με αποτέλεσμα να μπουν τα σχετικά.....συρματοπλέγματα στις βεράντες και ν’ αποφευχθεί η πλήρης κατεδάφιση του διαμερίσματος.

Η τάξη πάντως αποκαταστάθηκε εντελώς μόλις μετακόμισε η κόρη με τη Μίκα σε δικό της διαμέρισμα κι εμείς μπορούμε πλέον  να κυκλοφορούμε με άνεση στο ίδιο μας το σπίτι (και ο Πάκης επίσης......).

Κι επειδή όσο ζούσε σε μας δεν μπορούσαμε να την αγγίξουμε......αρκέστηκα να τις βγάλω κάποιες φωτό εκ του μακρόθεν για να δείτε περί ποίου πλάσματος μιλάω τόση ώρα........

 

Κι όταν, επιτέλους, κάθησε να ποζάρει οικειοθελώς....βρήκα την ευκαιρία κι έβαλα στη διπλανή θέση το ομοίωμά της από....χαρτοπολτό φυσικά. 

Νιάουουουου........(φιλιά από τη Μίκα)