Το ρυζόγαλο είναι μια απλή και ταπεινή θα έλεγα κρεμούλα, που λίγο πολύ την έχουν φτιάξει σε όλα σχεδόν τα σπίτια και θα σκεφτείτε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να του αφιερωθεί μια ξεχωριστή ανάρτηση.
‘Οταν όμως πρόκειται για το ρυζόγαλο της κυρίας Ελένης (έτσι με προσφωνούν κάποιοι φίλοι στα σχόλιά τους και αντί να με «ανεβάσουν»....με «ρίχνουν»), νομίζω ότι αυτή η ανάρτηση του αξίζει (ακούστε και μια ...παλιά).
Το μεράκι μου λοιπόν, ακόμα και για ένα απλό ρυζογαλάκι, μου υπαγορεύει να κάνω τις παρακάτω πονηριές......
Για ένα λίτρο γάλα βράζω πρώτα ξεχωριστά σε κατσαρόλα (που να χωράει εννοείται το ένα λίτρο γάλα που θα προσθέσω αργότερα) 2 φλυτζανάκια του καφέ ρύζι καρολίνα με σκέτο νερό μέχρι να μαλακώσει (να κρατάει στο δόντι όμως ελάχιστα).
Μόλις γίνει το ρυζάκι ρίχνω μέσα το γάλα αφού προηγουμένως έχω κρατήσει 2 φλυτζάνια κρύο.
Βράζω το γάλα καλά, χωρίς να περιμένω να φουσκώσει.
Την ώρα που ζεσταίνεται το γάλα προσθέτω και 3-4 κουταλιές της σούπας ζάχαρη (αν θέλετε μπορείτε να τη μειώσετε ή να την αυξήσετε).
Στο κρύο γάλα λοιπόν που ήδη κράτησα θα αραιώσω 4-5 κουτ. της σούπας άνθος αραβοσίτου βανίλια, ανακατεύοντας καλά να μη μείνουν σβωλάκια.
Και τώρα τα μυστικά μου...
Την ώρα που βράζει το γάλα ρίχνω μέσα λίγο ξύσμα λεμονιού.
Οταν ζεσταθεί καλά, βάζω και μία κουταλιά της σούπας βούτυρο βιτάμ ή ότι άλλο θέλετε. Εγώ πάντως του βάζω λίγο ζωϊκό τύπου Κερκύρας (ή κάποιες φορές που τυχαίνει να μου βρίσκεται φρέσκο βούτυρο του ρίχνω μόνο ένα κουταλάκι του γλυκού....και δεν σας λέω τίποτα.....η απογείωση).
Μόλις κάψει καλά είπαμε, ρίχνω και το διαλυμένο άνθος αραβοσίτου με το κρύο γάλα και ανακατεύω συνεχώς με το σύρμα γιατί αρχίζει και πήζει.
Σβήνω το μάτι μόλις αρχίσουν κι ακούγονται τα πρώτα...πλουπ...πλουπ... και κατεβάζω από τη φωτιά.
Τη συνέχεια τη φαντάζεστε όλοι….
Έτοιμα βρεγμένα μπωλάκια υποδέχονται το πηχτό αρωματικό ρυζογαλάκι που περιμένει τη γνωστή τελική πινελιά του.... το πασπάλισμα της κανελλίτσας, για να ολοκληρωθεί ως έδεσμα και να βγει περήφανο στο τραπέζι.
Όχι πέστε μου.......με όλες αυτές τις «ντανιές» δεν ανεβαίνουν οι μετοχές του ?????
Καλή επιτυχία....
Καλοφάγωτο....και πολλά γλυκά φιλιά.
Μεγάλη αγάπη το ρυζογαλάκι...εσύ όμως το απογειώνεις με το ξύσμα λεμονιού...όσο για το βούτυρο, δεν θα το τολμήσω, φοβάμαι μην γίνει βαρύ...κατά τα άλλα τέλειο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοσα μπωλακια αντιστοιχουν στον καθενα της οικογενειας ειπαμε??
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΡΥΖΟΓΑΛΟ, ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!1
ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΝΕΛΛΙΤΣΑ ΤΟΥ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒΛΕΠΩ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΠΟΛΥ ΝΟΣΤΙΜΟ!!!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!
Κατερίνα.....δεν μπορείς να φανταστείς τον συνδυασμό λεμονιού και κανέλλας.....φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφρούλαααα....σε μένα αντιστοιχεί μόνον ένα....τα υπόλοιπα ο ούχος και ο υιός του....φιλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡένα....δοκίμασέ το και θα με θυμηθείς...φιλιά πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈφη, γίνεται τέλειο σου λέω....να το κάνεις...φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήοι μετοχες σου ανεβαινουυυυυυυν
ΑπάντησηΔιαγραφήμονο που θα το διαβασω στον ''ουχο''μου να δει πως και εσυ βαζεις ανθος αραβοσιτου που εκεινος δεν το θελει
βαζω και λεμονοφλουδα αλλα οχι βουτυρακι γιατι κανει χολιστερινουλα και παχακια
να εισαι καλα Ελενιτσα μου
Σ' ευχαριστούμε "κυρία" Ελένη μας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μη σε "ρίχνει" το κυρία, τώρα λένε και τις πολύ νέες έτσι..... (εγώ τουλάχιστον έτσι παρηγοριέμαι!!!!).
Με τις "ντανιές" σου, νομίζω πως θ' αρχίσω να το συμπαθώ κι' εγώ το ρυζογαλάκι που ποτέ δε μ' άρεσε!
Φιλιά πολλά
Εμένα πάλι το ρυζογαλάκι πάντα με συγκινούσε ιδιαιτέρως σαν γλυκό! Και τώρα το λιμπίστικα και με το λεμονι και με το βούτυρο! Για την κανέλλα δεν το συζητώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ρυζογαλάκι τέλειο. Τώρα που έμαθα και τα μυστικά, θα το κάνω πάραυτα. Ο δικός μου ..ούχος θα το ευχαριστηθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε φιλώ
Γεια σου Ρηνούλα μου....αν δεν βάλεις το άνθος αραβοσίτου τότε θα πρέπει να βάλεις πολύ ρύζι και να γίνει...στούμπος...Εσύ βάζε και μη το λες στον ούχο. Για το βουτυράκι συμφωνώ...μή βάζεις...εγώ πάντως είμαι σε πολλά υπερβολική. Φιλιά και σ' αγαπώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε Φιλία....με αυτό το "κυρία" νιώθω έναν σεβασμό και μια απόσταση. Αυτό εννοώ...Αλλά εγώ φταίω...που μαρτυράω τα πάντα...ακόμα και την ηλικία μου...Φιλιά πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέφα και Μαρία....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού σας αρέσει να το κάνετε πάραυτα. Εμεις με ένα ρυζογαλάκι περνάμε το βραδινό μας. Οχι πάντα....από καιρού εις καιρόν.
Φιλιά πολλά και στις δυο.....
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑ!ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ!ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑΜΙ ΓΙΑΜΙ..ΜΟΥ ΤΟ ΘΥΜΗΣΕΣ ΞΑΝΑ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!
Μας αρέσει πολύ το ρυζόγαλο. Κάποια στιγμή θα δοκιμάσω και με το βουτυράκι (πριν αρχίσουμε τις δίαιτες), χαχαχα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρηκα πολύ που τα είπαμε στο τηλέφωνο.
Ες αύριον τα σπουδαία !!!!!
Mαρίαααααααα......έχεις μικρά παιδιά και δεν τους έχεις κάνει ακόμα ρυζόγαλο ????????.....ντροπήήή....αστειεύομαι...φιλιά πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριάννα.....την επόμενη φορά μαζί με τον καφέ θα έχω και ρυζόγαλο....να το περιμένεις....φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λιμπίστικα ετσι οπως μας το περιέγραψες και παρόλο που δεν το τρωνε οι υπόλοιποι αλλα θα το φτιάξω μονο για μένα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο!!!!