Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ


 
Αυτή η φωτογραφία είναι πάρα πολύ παλιά....
 Τραβήχτηκε στην Ελλάδα, σε πασίγνωστο χωριό της Ρούμελης,  τουλάχιστον το 1890 και μας την έστειλαν από την Αμερική οι εκεί συγγενείς μας.
 Όταν έφτασε στα χέρια μας, πριν  40 περίπου χρόνια, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι το μικρό κοριτσάκι που βλέπετε στα δεξιά της εικόνας, ανάμεσα στους γονείς του , είναι η γιαγιά μου.....(η μητέρα της μάνας μου).

Έχω περάσει ατέλειωτες ώρες κοιτάζοντας τα βικτωριανά ρουχάκια της, τις δαντελίτσες, τα μποτινάκια της.....Γιατί αυτή η φωτογραφία ανέτρεψε την μέχρι τότε διαφορετική εικόνας της γιαγιάς ......με τα μισοφόρια της  και τα τσεμπέρια της.....με το ρυτιδωμένο πρόσωπο και τα βαθουλά ξεθωριασμένα ματάκια της.....
Πίσω της, όπως είπα, ποζάρουν οι γονείς της, με τις «καλές» τους τοπικές ενδυμασίες...και πιο πίσω καθιστοί καμαρώνουν οι παππούδες της (οι γονείς της μητέρας της...).

 Στην αριστερή πλευρά της εικόνας στέκονται ο θείος (αδελφός της μητέρας της)  και η θεία της. Αυτοί δε ζούσαν στο χωριό αλλά στην πόλη...στην πρωτεύουσα του νομού. Παρατηρώντας τα ρούχα τους βλέπω ότι έχουν ήδη  αστικοποιηθεί. Ο θείος με κοστούμι, καπέλο, ρολόϊ με αλυσίδα και η θεία ντυμένη με τη στολή της Αμαλίας.

Τα μωράκια που βλέπετε είναι τα παιδιά τους, τα πρώτα ξαδελφάκια της γιαγιάς. Αυτή λοιπόν η αστική οικογένεια του θείου της γιαγιάς κάποια στιγμή στις αρχές του 1900 μετανάστευσε στην Αμερική,  και μετά από πολλά χρόνια μας έστειλαν την ωραία οικογενειακή φωτογραφία που έχω στα χέρια μου.

Την έχω ανατυπώσει και την έχω μοιράσει σε όλη την οικογένεια. Και παρ΄όλο που τη θεωρώ πολύτιμη και κάθε τόσο τη μελετώ......όταν έρχεται στο μυαλό μου η γιαγιά μου, η εικόνα της είναι πάντα αυτή που βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία.....και είναι φυσικό νομίζω.....


 Γιαγιούλα μου.....άλλη φορά θα γράψω περισσότερα για σένα......
Δεν σε ξεχνώ ποτέ....(άλλωστε ήσουν η μοναδική γιαγιά που γνώρισα...)
Πολλά, νοσταλγικά φιλιά........

14 σχόλια:

  1. Μου θύμισες την γιαγιά μου την Ελένη. Εχει πεθάνει το 1969 και ειλικρινά δεν περνά μέρα που να μην την σκεφτώ. Την λάτρευα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφες αυτές οι παλιές φωτογραφίες.... έχω κι' εγώ μια, των γονιών της μάνας μου στο σαλόνι, στη γνωστή και καθιερωμένη στάση, ο παππούς μου καθιστός και η γιαγιά δίπλα του όρθια με το χέρι στον ώμο του....... και την καμαρώνω!!!
    Καλό βράδυ, Ελένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάνια.....η δική μου έφυγε το 1972....να είσαι καλά να τη θυμάσαι πάντα...φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φιλία....μα δε μου λες...δεν είναι εντυπωσιακή αυτή η φωτό....να βλέπεις τη γιαγιά σου νιάνιαρο πριν από 120 χρόνια ????? σε φιλώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ελενιτσα μου,εισαι απο μεγαααλο σοϊ,
    τελικα ,κυριολεκτικα και μεταφορικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εφη....και από μεγάλο σόϊ αλλά και από μεγάλο τζάκι....ξέρεις πόσα τζάκια έχει η Αράχωβα?????.....χα χα χα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τόσες γενιές,τόσοι άνθρωποι...ζωές ολόκληρες,ιστορίες,χαρακτήρες...και το ερώτημα των ερωτημάτων...που είναι όλες αυτές οι ψυχές; Σε ζηλεύω που έχεις μια τέτοια οικογενειακή φωτογραφία...πραγματικός θησαυρός!Καλό βράδυ κορίτσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Mαρία μου, σ' ευχαριστώ πολύ....γι'αυτό αξίζουν αυτές οι φωτό...για να μας θυμίζουν πόσο ψεύτικοι και περαστικοί είμαστε...να είσαι καλά....φιλιά πολλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Eλενιτσα μου καλησπερα.Τωρα αξιωθηκα να σου γραψω.Ειλικρινα συγκινηθηκα με τις φωτογραφιες!Ειναι ενας αλλος κοσμος το παρελθον,ειναι σαν ψεμματα κι ομως ειναι αληθεια!!Αυτοι οι ανθρωποι υπηρχαν!Νασαι καλα να τους θυμασαι και να τους τιμας!!!!
    Καλο ξημερωμα,γλυκεια μου Ελενιτσα.
    ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Mαράκιμου...σ΄ευχαριστώ πολύ...κι εγώ αυτό λέω...η ζωή είναι μικρή και μοιάζει ψεύτικη....είμαστε σαν μια κουκίδα του μολυβιού στο χάρτη....και πιστεύουμε ότι είμαστε πολύ σπουδαίοι....τρομάρα μας....φιλιά και καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν το πιστεύω !!! Ελένη μου, με πρόλαβες !!!! Χθές επέστρεψα σπίτι αφού πέρασα ένα τριήμερο με την μητέρα μου και ανακάλυψα στα συρτάρια της ένα σωρό τέτοιες φωτογραφίες τις οποίες φωτογράφισα με το κινητό μου με σκοπό να κάνω κάποια μέρα μια ανάρτηση. Τέτοια ντοκουμέντα είναι πραγματικοί θησαυροί και αξίζει να τους περνάμε στα παιδιά μας (φροντίζοντας όμως να τους συνοδεύουμε και με μία περιγραφή των προσώπων που απεικονίζονται, γιατί αλλοιώς πού θα ξέρουν ποιοί είναι αυτοί οι παππούδες και γιαγιάδες). Πολλά φιλιά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Να το κάνεις Αννέτα...εμένα με ξετρελαίνουν οι παλιές φωτογραφίας και η ιστορία τους....σ' ευχαριστώ πολύ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΔΕΝ ΣΕ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ!!!!!!!!
    ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΕΔΩ ΣΧΟΛΙΟ, ΤΣΟΥΠ Η ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ!!!!!!
    ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ!!!!!!
    ΕΧΩ ΕΝΑ ΤΟΙΧΟ ΓΕΜΑΤΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΒΑΖΩ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ!!!!!!!
    ΠΩΣ ΝΑ ΜΗ ΘΥΜΩΜΑΣΤΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΑΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΑΣ;
    ΩΡΑΙΑ ΙΔΕΑ ΝΑ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!!!!!!!!
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ευχαριστώ Ρένα....να είσαι καλά....εγώ δεν έχω τόσες πολλές....αλλά αυτή "τα σπάει"....που λέει και η νεολαία. Και νομίζω ότι διασώθηκε από το αμερικάνικο σόϊ μας.....φαίνεται ετοιμαζόντουσαν για μετανάστευση και βγάζαν φωτό αράδα....να έχουν να θυμούνται....φιλιά πολλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή