Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ


Σήμερα  σκέφτομαι να ξετυλίξω κι ένα άλλο ταλέντο μου, στη μαγειρική. Μη νομίζετε ότι ασχολούμαι μόνον με καλλιτεχνίες και τους αφήνω αμαγείρευτους..... Μαγειρεύω σχεδόν 40 χρόνια....έχω σκυλοβαρεθεί να περνάω τόσες ώρες κάθε μέρα, πάνω από τα ταψιά και τις κατσαρόλες....έχω πει στον εαυτό μου ότι αν ποτέ είμαι υπεύθυνη μόνο για τη σίτιση του εαυτού μου θα τρώω όρθια στον πάγκο της κουζίνας ό,τι λάχει...και μάλιστα σε πιάτα μιας χρήσης.....αλλά όταν μαγειρεύω είμαι μερακλού. Δεν λέω πως ό,τι κάνω στέφεται από μεγάλη επιτυχία, αλλά εγώ ξέρω ότι προσπάθησα όσο γίνεται περισσότερο.
Σήμερα λοιπόν, που είναι Κυριακή, έκανα ένα φαγητό που το συνηθίζουν στην Κρήτη και μάλιστα στους γάμους. Ο άντρας μου κατάγεται από την περιοχή της Σητείας.....έχω πάει τόσες φορές, όσες είμαι παντρεμένη (36) κι έχω φάει το εν λόγω φαγάκι σε άλλους τόσους γάμους.
Οπως είναι γνωστό, στη δυτική Κρήτη (Ρέθυμνο, Χανιά..) συνηθίζουν στους γάμους να προσφέρουν πιλάφι βρασμένο σε ζωμό από διάφορα κρέατα (γίδες, τράγους, κότες κλπ.). Είναι το λεγόμενο «γαμοπίλαφο» (μη γελάτε.....έτσι το λένε οι Κρητικοί και μπορεί να παρεξηγηθούν).
Αντίθετα στην ανατολική Κρήτη (Αγιο Νικόλαο, Σητεία...) συνηθίζουν να προσφέρουν σαν πρώτο πιάτο μακαρόνια με κιμά (τώρα πολλοί το έχουν αλλάξει σε...παστίτσιο που είναι πιο σικ) και σαν δεύτερο πιάτο κρέας χοιρινό (σπάλα) κομμένο σε χοντρά κομμάτια, με τεράστιες κομμένες πατάτες (κυδωνάτες) και σάλτσα ντομάτας. Φυσικά αλάτι, πιπέρι και φρέσκο βούτυρο (στακοβούτυρο) που σπάει τη μύτη από χιλιόμετρα.....
Εγώ λοιπόν, που έχω και μεγάλη οικογένεια το συνηθίζω συχνά πυκνά τις Κυριακές γιατί βγάζει πολλές πλούσιες μερίδες...φτουράει που λένε. Αυτό κάνω και σήμερα......και πριν το φουρνίσω το απαθανάτισα για να σας ανοίξω και την όρεξη. 

Τα καροτάκια είναι η δική μου πινελιά (δεν υπάρχει φαί χωρίς καρότο.....) και τώρα που το σκέφτομαι θα του πήγαιναν και λίγες κόκκινες γλυκές πιπεριές. Αλλά τότε δεν θα ήταν το παραδοσιακό φαγητό του κρητικού γάμου της περιοχής που σας ανέφερα, αλλά θα ήταν φαγητό για ....του Κουτρούλη το γάμο. Καλή Κυριακή...και καλή σας όρεξη.

9 σχόλια:

  1. Γιαμ γιαμ! Ωραίο φαίνεται!
    Και ο δικός μου άντρας Κρητικός!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάπου το διάβασα γιατί αναφέρεις κι εσύ την Κρήτη....δηλ. είμαστε και οι δύο κρητικόπληκτες (...κατά το σεισμόπληκτες).....άσε...δύσκολη ράτσα....φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα το ευχαριστηθήκατε,είναι νοστιμότατο!
    Καροτάκια παρομοίως βάζω παντού-βαριέμαι αφάνταστα την κουζίνα,αλλά όπως λες,όταν μαγειρεύω φροντίζω να το ευχαριστιούνται,ας είναι καλά οι φίλες με τα blogs μαγειρικής.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραίο φαγητό της πατρίδας μου! Καλοφάγωτο.

    Στο κόκκινο φουρνιστό η μητέρα μου έριχνε και κανελίτσα...Μμμμ μυρίζει όμορφα.

    Φιλιά σου πολλά.
    Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λενάκι υπέροχο τα φαγητάκι σου !!εχεις βαλει και χυμό λεμονιου πορτοκαλιου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οχι Ντέμη μου.....όταν ψήνω άσπρο χοιρινό με πατάτες (χωρίς ντομάτα) δεν βάζω ούτε λεμόνι ούτε πορτοκάλι. Στο άσπρο όμως βάζω ζουμί από πορτοκάλια ή μανταρίνια, ό,τι έχω...φιλιά πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Kitchen Stories....
    κανελλίτσα βάζω συνήθως στα κοκκινιστά της κατσαρόλας.....σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και πολλά φιλιά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτη συνταγή είναι ό,τι πρέπει για το κυριακάτικο τραπέζι!!! Νόστιμη και χορταστική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή