ZENTANGLE

Σίγουρα κάποιοι θα θυμάστε, τότε που πηγαίνατε στο σχολείο, όταν κατά τη διάρκεια της παράδοσης κάνατε διάφορα αφηρημένα σχεδιάκια με το στυλό σας στα εξώφυλλα των βιβλίων ή των τετραδίων σας.

Ή θα έχετε δει κάποιες φορές τους εθνοπατέρες μας στη Βουλή να ζωγραφίζουν αφηρημένα σχέδια την ώρα που κάποιος ομιλητής είναι στο  βήμα (όταν δεν λύνουν σταυρόλεξα  ή δεν ροχαλίζουν.......)

Αυτό λοιπόν είναι το Zentangle που σίγουρα το κάνατε εν αγνοία σας......

Και όμως......με τον καιρό εξελίχθηκε σε μια νέα μορφή τέχνης κατά την οποία μαθαίνεις εύκολα να δημιουργείς όμορφες εικόνες με επαναλαμβανόμενα σχεδιάκια. Είναι συναρπαστική, έχει πλάκα και σε χαλαρώνει. Αυξάνει την αυτοσυγκέντρωση και τη δημιουργικότητά σου. Και έχει άπειρες εφαρμογές.

Κι ενώ φαίνεται εύκολο να γίνει από τον καθένα, και  είναι επαρκώς δομημένο και οργανωμένο,  εντούτοις καταλήγει σε αποτελέσματα που υπερβαίνουν και αυτούς τους ίδιους τους κανόνες της τεχνικής. Και αν δεν λαβαίναμε υπ’όψη μας τα οφέλη της θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί σαν.....φαντασιοπληξία.

Κατ’ αρχήν αποτελείται αποκλειστικά από αφηρημένα σχέδια. Αυτό μας επιτρέπει να το θαυμάσουμε απ’ όποια πλευρά κι αν το δούμε.   Κι επειδή όλα τα σχέδια είναι προσωπικές εμπνεύσεις της στιγμής,  το τελικό αποτέλεσμα παραμένει μία έκπληξη κάθε φορά..

 Σίγουρα λοιπόν αποτελεί μία ασυνήθιστη  προσέγγιση της τέχνης. Μάλιστα, τη σημερινή εποχή των πληκτρολογίων, των ποντικιών του υπολογιστή και των κινητών τηλεφώνων που έχουν αχρηστέψει τα χέρια μας  και τα έχουν κάνει να κινούνται όπως τα άκρα ενός ρομπότ  καταλαβαίνουμε πόσο χρήσιμη είναι η συμβολή του Zentangle  στην έκφραση της απλής ανθρώπινης δημιουργικότητάς μας.

Άλλωστε η χειροποίητη δημιουργία σχεδίων και συμβόλων πάνω στο χαρτί  ήταν πάντα μέρος της ανθρώπινης κληρονομιάς μας.

Εγώ προσωπικά τα κάνω για χαλάρωση αλλά και κυρίως για δικοσμητικούς λόγους Μου αρέσουν πολύ τα ασπρόμαυρα σχέδια και χαίρομαι που μέσω αυτής της τεχνικής δίνεται η ευκαιρία στη φαντασία μου να κάνει.....όργια.

Ψάχνοντας αρκετά τα θέμα μου, πριν κάνω αυτή την ανάρτηση, και περιδιαβαίνοντας ανάμεσα από εκατοντάδες σχέδια που βρήκα στο ιντερνετ, ίσως κάποια να μη μου «έκατσαν» και πολύ καλά. Κάποια μου φάνηκαν πολύ μυστήρια, κάποια άλλα πολύ συμβολικά και κάποια θα τα έλεγα ψυχεδελικά.

Προς αποφυγήν λοιπόν παρεξηγήσεων εγώ τα έφτιαξα καθαρά και μόνο για τους λόγους που προανέφερα. Τα υπόλοιπα .....μακράν εμού.

Δυο λόγια για την τεχνική.....

Χρησιμοποιούμε συνήθως χαρτί ακουαρέλλας.

Επίσης διάφορα ανεξίτηλα μαρκαδοράκια σε διάφορα πάχη (εγώ χρησιμοποίησα μαρκαδοράκια της Edding Νο 140 S και 142 Μ).

Ξεκινάμε κάνοντας ένα πλαίσιο με κάποιες διπλές γραμμές σαν οδηγούς....έτσι

 

  

Μετά με απλές γραμμές το χωρίζουμε σε μικρότερα τμήματα.....έτσι.

 Μετά αρχίζουμε να γεμίζουμε τους οδηγούς που μοιάζουν σαν μπλεγμένα φίδια (μπρρρρρρρρρρρρ........), έτσι

Τέλος αρχίζουμε να γεμίζουμε τα επι μέρους τμήματα με ό,τι κατεβάσει η κουρούπα μας (είναι η φάση που αρχίζει το παιχνίδι κι εγώ χάνω τα μυαλά μου. Βόμβες σκάνε δίπλα μου, τηλέφωνα βαράνε, χύτρες σφυράνε.....εγώ εκεί. Με ποιό μοτιβάκι θα γεμίσω την επόμενη επιφάνεια. Για όση ώρα το δουλεύω αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο υπαρξιακό μου πρόβλημα.....χα χα χα)

Κάπου είδα ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και χρωματάκια. Εγώ δεν.....

Και τώρα σας παρουσιάζω την παραγωγή μου........ 

Πρώτα ετοίμασα ένα κλασικό καδράκι που σκοπεύω να το πλαισιώσω με μαύρη κορνίζα.

Πάρτε και δυό κοντινές λήψεις  για να δείτε τις λεπτομέρειες των σχεδίων.....

 Μετά εφάρμοσα την τεχνική σε ένα κουτί παπουτσιών που έγινε αγνώριστο (πρώτα βέβαια το έβαψα με ένα κρεμ ακρυλικό και μετά το σχεδίασα)....

Ειδικά στο καπάκι του....οργίασα....

Κι επειδή είχα πάρει μεγάλη φόρα, είπα να ζωγραφίσω και μια αρχοντόπαπια με τον ίδιο τρόπο.....

Μετά πήραν σειρά τα βότσαλα (όχι που θα μου γλύτωναν....)

Δεν ξέρω αν σας αρέσουν.....είμαι όμως σίγουρη ότι θα συμφωνήσετε όλοι ανεξαιρέτως ότι η υπομονή μου (και το πείσμα μου.....) ξεπερνούν την υπομονή χιλίων γαϊδάρων (τουλάχιστον).

Εγώ και τα ζαλισμένα μου ματάκια σας στέλνουμε τα φιλιά μας.