ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ....ΟΛΑ

Να ξέρετε. Αυτό θα είναι το σύνθημά μου για τη νέα χρονιά......

Δεν θα αφήσω σχεδόν τίποτα στην παλιά του μορφή. Έτσι κι αλλιώς τα γούστα μου έχουν αλλάξει με την πάροδο των ετών αλλά δεν άλλαξε καθόλου η έντονη αίσθηση της οικονομίας και της ανακύκλωσης, που την έχω από παιδί.

Τίποτα λοιπόν δεν θα παροπλίζω ως άχρηστο, αν προηγουμένως δεν του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία.

Η αρχή έγινε με το τραπεζάκι από μπαμπού που έκανα το καλοκαίρι. Ακολούθησε το «παλιοντούλαπο» της τηλεόρασης.

Τώρα η λίστα με τα παλιά έπιπλα της Αθήνας έχει μεγαλώσει κατά πολύ. Σκεφτείτε τί έχει να γίνει με τα έπιπλα του εξοχικού το καλοκαίρι. Σκέτος χαμός.....Από τώρα τα ονειρεύομαι με τη νέα μορφή τους και προετοιμάζω τα υλικά για τη μεταμόρφωση.

Αλλά οι επεμβάσεις μου δεν γίνονται μόνο στα παλιά κομμάτια αλλά και σε κάποια καινούρια που κατά καιρούς μπαίνουν στο σπίτι.

Δύο απ’αυτά είναι και μία ντουλαπίτσα ρούχων με την ασορτί συρταριέρα της που παλιότερα κάλυπταν της ανάγκες του γιου στο δωμάτιό του.

Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι θα γνωρίζετε τα εν λόγω μοντελάκια γιατί αγοράστηκαν από πολλούς επειδή ήταν απλά και φτηνά. Το «γερά» υπό συζήτηση....

Τεσπά, εμένα μου άρεσαν μεν αλλά δεν μου άρεσε η διαφάνεια που υπήρχε στα πλαστικά τζαμάκια τους. Ρούχα, καλτσάκια, βρακάκια και καλλυντικά διαγράφονταν αρκετά θολά βέβαια αλλά προσέδιδαν ένα κακό αισθητικό αποτέλεσμα στο σύνολο.

Τί να κάνω ????....τί να κάνω ?????

Μπήκανε μπρος τα μηχανάκια του εγκεφάλου κι άρχισαν να επεξεργάζονται δεκάδες ιδέες. Πώς δεν πήρε φωτιά η κουρούπα μου, μαζί με τα μαλλιά, ένας Θεός το ξέρει....

Σαν πρώτη ιδέα κόλλησα φύλλα ταπετσαρίας. Είχα ένα παλιό ρολό, είχα και γλουτολίνη, άντε να το δοκιμάσω είπα....Το εγχείρημα όμως στέφθηκε από τρελή αποτυχία γιατί δεν κόλλησε καλά κι εγώ επί τρεις μέρες γύρναγα με μια σύριγγα στο χέρι κι έπαιζα το ρόλο της  νοσοκόμας-μαϊμούς, που προσπαθούσε να γεμίσει τα κενά και τις φούσκες.

Την τρίτη μέρα ξηλώθηκε πατόκορφα με λύσσα γιατί νέα ιδέα μου κατέβηκε και σφηνώθηκε σαν....σφαίρα στο σαλεμένο μου μυαλό. Βάψιμο κι ό,τι θέλει προκύψει.....

Αστάρωσα λοιπόν πρώτα τα τζαμάκια μου και μετά τα έβαψα με ένα ωραίο γκρι μπεζ. Και φυσικά αμέσως μετά ενέσκηψε και η ιδέα της ντεκουπάζ.

Με τί να τα στολίσω όμως ???....Άλλο μέγα υπαρξιακό θέμα. (Ευτυχώς που έχω κι αυτές τις σαχλές αναρωτήσεις και ξεφεύγω από τα ουσιώδη .....δόξα τω Θεώ).

Αφού απορρίφθηκαν οι πάσης φύσεως «λουλουδισμοί» και ρομαντισμοί, κατέληξα σε κάτι απλό, μονόχρωμο και στυλιζαρισμένο.

Έτσι διάλεξα ένα υπέροχο καφετί μοτίβο με φύλλα και καρπούς βελανιδιάς. Το εκτύπωσα σε διάφανο χαρτί και το κόλλησα.

  Δεν ξέρω αν σας αρέσει.....αλλά εγώ το βρίσκω εξαιρετικό (και δεν θέλω αντιρρήσεις....)

Στα δεξιά της σελίδας μου θα βρείτε ένα εξαιρετικό blog που ονομάζεται The Grapics Fairy με το οποίο είμαι «κολλημένη» κι έχει άπειρες vintage εικόνες εξαιρετικά χρήσιμες για τις καλλιτεχνίες μας. Από  κει πήρα και το μοτίβο μου. Εγώ το θεωρώ ως το Ευαγγέλιο των Απανταχού Ντεκουπατζούδων..... Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα. Μην το χάσετε.

Προς το παρόν λέω να σας δώσω το μοτιβάκι αυτούσιο για να το αποθηκεύσετε και να το χρησιμοποιήσετε αν σας αρέσει....

 

Σας φιλώ όλους......