Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΥ.....

 

Ο δίσκος ήταν δώρο στο γάμο μου.  Θα μου πείτε τί δώρο ήταν αυτό......Απλό και φτηνό. Αλλά τότε, δηλαδή πριν από περίπου 40 χρόνια, τέτοια ήταν τα γαμήλια δώρα. Απλά και πρακτικά. Να σκεφτείτε ότι μια από τις καλύτερες φίλες μου,  μου είχε κάνει δώρο ένα μπρίκι κι ένα κατσαρόλι, τα οποία χρησιμοποιώ ακόμα.  Αφήστε τις κατσαρόλες, τα τηγάνια και τα ηλεκτρικά σίδερα. Θυμάμαι που άλλαξα πέντε σίδερα για να πάρω πιάτα να τρώμε.....

Αργότερα πλάκωσαν τα φακελάκια με τα μπόλικα χαρτονομίσματα, οι λίστες γάμου στα ακριβά καταστήματα, οι δεξιώσεις σε πολυτελή ξενοδοχεία δίπλα στις πισίνες και τέλος τα νταβαντούρια στα κτήματα με τα γκαζόνια και τις ροτόντες......

Στην αρχή λοιπόν τον χρησιμοποιούσα όπως ήταν, στολισμένο όμως με το ανάλογο πετσετάκι, πλεγμένο με το βελονάκι βεβαίως-βεβαίως, αλλά πολύ γρήγορα, όταν βγήκαν άλλοι δίσκοι στη μόδα, τον παράτησα και μου φαινόταν τόσο άσχημος που ντρεπόμουν να τον χαρίσω ακόμα και σε κάνα χριστουγεννιάτικο μπαζάρ μαζί με άλλα τζάτζαλα μάτζαλα που δε χρειαζόμουν πια.

Φέτος το καλοκαίρι όμως που πέρασα  φάση πολλών πειραματισμών πάνω σε διάφορες τεχνικές,  είπα να του δώσω μια τελευταία ευκαιρία αφού έτσι κι αλλιώς τον είχα για πέταμα.

Τον αστάρωσα με αστάρι για μέταλλα και μετά τον έβαψα με δυο χρώματα. Συγκεκριμένα τον πασάλειψα με μπορντώ και πράσινο πετρόλ, με ακανόνιστες πινελιές κι ενώ το πρώτο χρώμα ήταν ακόμα υγρό.

Σκέφτηκα να του κάνω στο κέντρο κι ένα θέμα με ντεκουπάζ γιαυτό τον πέρασα με λίγο εκρού χρώμα στο σημείο που θα κολλούσα το μοτίβο μου. Διάλεξα τα ρόδια που είναι από τα πιο αγαπημένα μου θέματα......

Οταν στέγνωσε καλά τον πέρασα με λίγο χρυσαφί χρώμα και στο τέλος τον βερνίκωσα με βερνίκι νερού σατινέ.

Έτσι όπως τον μεταμόρφωσα μου αρέσει πάρα πολύ  και θα τον έχω και για σερβίρισμα αλλά και για στόλισμα.

Πιστεύω ότι θα αρέσει και σε σας......Φιλιά.