Είπαμε
ότι φέτος το καλοκαίρι μπορεί να δημιούργησα ελάχιστα αλλά όλα κι όλα.....το
διάβασμά μου το έκανα. Και όχι μόνο από βιβλία αλλά και από το άλλο....το
ιντερνετικό.
Αργά
το βραδάκι λοιπόν έκανα ανελλιπώς την τσάρκα μου στο διαδίκτυο για πληροφορίες
και κυρίως χαλάρωση (όπου «χαλάρωση»...σκέψου σημάδεμα και σκάσιμο εκατομμυρίων
φουσκών...τρακάρισμα και γκρεμοτσάκισμα χιλιάδων διαμαντιών...σημάδεμα και
εξολόθρευση δεκάδων πτηνών και διάφορα τέτοια αιμοχαρή και θανατηφόρα στα οποία
επιδόθηκα μετά μεγάλης μανίας και αϋπνίας).
Στον
τομέα της πληροφόρησης όμως έμαθα ότι φέτος... «φορέθηκε» πολύ η τζιτζιμπύρα κι
εντυπωσιάστηκα που σε αρκετές σελίδες βρήκα πληροφορίες για ελόγου της, την
προέλευσή της αλλά και συνταγές για την παρασκευή της.
Κι
αφού διανύουμε ακόμα το λεγόμενο «Μικρό Καλοκαιράκι» (η λέξη Φθινόπωρο φαίνεται
δεν αρέσει στους περισσότερους γι’αυτό επινοούμε χαριτωμένα ψευδώνυμα...)
σκέφτηκα
να σας παρουσιάσω κι εγώ με τη σειρά μου το
θέμα για να δείτε πόσο καλά το εμπέδωσα αλλά και να σας μεταφέρω το θαυμασμό
μου αλλά και τη γνώση μου γι’αυτή τη συνταγή.
Διάβασα
λοιπόν ότι η τζιτζιμπύρα διαδόθηκε στα Επτάνησα από τους Άγγλους αλλά άρεσε
πολύ στους Επτανήσιους που την υιοθέτησαν και στη συνέχεια την έκαναν δικό τους
τοπικό προϊόν.
Βούτηξα
και τη συνταγή κι έτσι φέτος για μας το
καλοκαίρι θα μείνει στην ιστορία ως «Καλοκαίρι Τζιτζιμπύρας...2013»
Περνάω
τάχιστα στη συνταγή.....
Για
ένα πλαστικό μπουκάλι νερού του 1 ½
λίτρου θα χρειαστούμε
α)
Ενα ποτήρι συμπυκνωμένο χυμό λεμονιού (μισό χυμό και μισό ζάχαρη.
β)
Ενα κομμάτι φρέσκο τζίντζερ στο μέγεθος ενός καρυδιού πολτοποιημένο με λίγο
νερό στο μούλτι.
γ)
Ξερή μαγιά στη μύτη ενός κουταλιού του γλυκού (περίπου το 1/3)
Όλα
τα παραπάνω τα βάζουμε στο πλαστικό μπουκάλι που είπαμε και συμπληρώνουμε με
νερό (της βρύσης) αλλά δεν γεμίζουμε εντελώς...αφήνουμε κενό τρία περίπου
δάχτυλα. Και κλείνουμε το πώμα πολύ καλά.....
Το
αφήνουμε στον πάγκο της κουζίνας για περίπου 12 ώρες....ας πούμε από τις 10 το
πρωί που το ετοιμάζουμε μέχρι τις 10 το βράδυ.
Θα
παρατηρήσουμε ότι ενώ στην αρχή το μπουκάλι μας είναι μαλακό και
ζουλιέται....όσο περνάει η ώρα και καθώς γίνεται η ζύμωση σκληραίνει πολύ και
μέχρι το βράδυ έχει γίνει τούμπανο...
Πριν πάμε για ύπνο το βάζουμε στο ψυγείο.....
Την
άλλη μέρα το βγάζουμε....το βάζουμε μέσα στο νεροχύτη....και με εξαιρετική
προσοχή αρχίζουμε να ξεσφίγγουμε το πώμα μέχρι να φύγει ο αέρας της ζύμωσης.
Αφού
το ανοίξουμε εντελώς, το σουρώνουμε με ένα σουρωτήρι σε ένα άλλο καθαρό
πλαστικό μπουκάλι....δοκιμάζουμε αν μας ικανοποιεί η γεύση του (κυρίως μήπως θέλει λίγη παραπάνω
ζάχαρη)...το βάζουμε στο ψυγείο και είναι έτοιμο για κέρασμα.
ΠΡΟΣΟΧΗ
Το
μπουκάλι πρέπει να είναι ΜΟΝΟΝ πλαστικό.....
Επίσης
μη διανοηθείτε να το ανοίξετε εάν προηγουμένως δεν το έχετε παγώσει στο ψυγείο.
Την
πρώτη φορά που την έφτιαξα , σκέφτηκα να κάνω την Κινέζα και να πηδήσω το
στάδιο του παγώματος, η αυθαίρετη και απείθαρχη γυναίκα, και άρχισα να ξεσφίγγω το πώμα πριν το κρυώσω
λίγο τουλάχιστον. Τί να σας πω.... Αν είχα κάνει γεώτρηση στον κήπο μου, λιγότερο εντυπωσιακή θα ήταν..... Ένας ασυγκράτητος πίδακας
ξεπήδησε ορμητικά από το μπουκάλι, έσκασε στο ταβάνι και μετά με....έλουσε
κανονικά. Το καπάκι ακόμα το ψάχνω..... Τέτοιος χαλασμός....Ακόμα και οι
απέναντι γείτονες ανησύχησαν και με πήραν τηλέφωνο.....
Μέχρι
σήμερα θα πρέπει να έχω φτιάξει τουλάχιστον 100 λίτρα τζιτζιμπύρας κι έχω
εισπράξει τα καλύτερα σχόλια. Ακόμη και μαθήματα έκανα επί τόπου σε πολλούς
επίδοξους παρασκευαστές.
Είναι
ένα εξαιρετικό αναψυκτικό με τη φρεσκάδα και το άρωμα του λεμονιού και την
πιπεράτη γεύση του τζίντζερ.
Δροσερό,
ευχάριστο, χωνευτικό και με όλες τις ευεργετικές ιδιότητες των επί μέρους
συστατικών του....Πίνεται ευχάριστα και με το φαγητό αντικαθιστώντας την μπύρα.
Γιατί....μήπως δεν κυκλοφορεί ήδη και μπύρα με γεύση λεμονιού ????......
Φτιάξτε
την, όσο ο καιρός είναι ακόμα ζεστός...και θα με θυμηθείτε.
Στην
υγειά σας....και καλή επιτυχία.