Το
Ντάτσχουντ είναι ένας μικρόσωμος σκύλος, με μυώδες, επίμηκες σώμα και πολύ
κοντά πόδια, χαρακτηριστικά που του προσδίδουν μια ιδιαίτερη εμφάνιση και το
παρατσούκλι «σκύλος λουκάνικο». Το κεφάλι είναι μακρύ και η μουσούδα επίσης
ιδιαίτερα μακριά. Τα μάτια είναι οβάλ στο σχήμα, με χρώμα –συνήθως- σκούρο
καστανοκόκκινο ή σκούρο καφέ. Η έκφραση εκπέμπει εξυπνάδα και φιλικότητα. Τα
αυτιά είναι μακριά και πέφτουν δίπλα από τα μάγουλα.
Κατάγεται
από την Γερμανία και η ιστορία του ξεκινά πολλές εκατοντάδες χρόνια πριν.
Χρησιμοποιείτο
στο κυνήγι ασβών, όπως υποδηλώνει και το όνομά του (dachs στα γερμανικά
σημαίνει ασβός). Τα κοντά του πόδια και το μακρύ σώμα του, αποτελούσαν τα
κατάλληλα εφόδια για να τρυπώνει χωρίς δυσκολία στις φωλιές των ασβών κάτω από τη γη.
Βολικό στο μέγεθος και με εκρηκτικό ταμπεραμέντο, το Ντάτσχουντ θα σας κλέψει την καρδιά. Γεμάτο ζωντάνια, με αστείρευτη όρεξη για βόλτες και παιχνίδι αλλά συνάμα πολύ χαδιάρικο και τρυφερό με τους οικείους του.
Βολικό στο μέγεθος και με εκρηκτικό ταμπεραμέντο, το Ντάτσχουντ θα σας κλέψει την καρδιά. Γεμάτο ζωντάνια, με αστείρευτη όρεξη για βόλτες και παιχνίδι αλλά συνάμα πολύ χαδιάρικο και τρυφερό με τους οικείους του.
Και
βέβαια το ιδιαίτερο σχήμα του, μου φάνηκε εύκολο και με προκάλεσε να το φτιάξω
με χαρτοπολτό.
Είναι
πια καιρός, να παραμερίσω για λίγο τις μεταμορφώσεις των επίπλων, και να γυρίσω
στην παλιά μου τέχνη....κόσκινο.
Βέβαια
το σχήμα του σώματος δεν μου βγήκε τόσο μακρουλό και ντελικάτο, σύμφωνα με τις
περιγραφές που διάβασα, αλλά παρηγορήθηκα με την ιδέα ότι τα δικά μου σκυλάκια
είναι μάλλον κουταβάκια που δεν έχουν πάρει το ώριμο και κανονικό σχήμα τους
(πάντα βρίσκω μια δικαιολογία η πονηρή για να δικαιολογήσω τις αστοχίες μου χα
χα χα...)
Επίσης,
διάβασα ότι το χρώμα του κυμαίνεται από το σκούρο καφέ και το σοκολατί, μέχρι
το μαύρο. Ποτέ δεν «βγαίνει» σε λευκό. Εγώ όμως, η αυθαίρετη καλλιτέχνις του
έβαλα και άσπρο γιατί όταν τα έβαφα δεν ήμουν επαρκώς «διαβασμένη».
Επίσης θέλω να καταθέσω ότι τα εν λόγω συμπαθέστατα τετράποδα, με παίδεψαν πολύ, ιδίως τα αυτάκια τους, επειδή δεν ήθελα να είναι κολλημένα σταθερά στο κεφάλι τους, αλλά ήθελα και να κουνιούνται κιόλας. Δοκίμασα διάφορες πατέντες και στο τέλος τα μισοκατάφερα.
Τα "καμάρια" μου μάλιστα μου πρότειναν να επινοήσω έναν μηχανισμό που να τραβώ ένα κορδονάκι και να κουνιούνται χέρια, πόδια, αυτιά....δηλ. κοροϊδία εις τον κύβο (επειδή είναι 3 τα ...καμάρια και μη δούνε δημιουργία μου και να μη τη γελοιοποιήσουνε....ας είναι).
Πάντως, τώρα που τα καλοβλέπω από απόσταση, σαν σκύλος-γαρδούμπα μου κάνουν περισσότερο παρά σκύλος-λουκάνικο. Λέτε να έχουν δίκιο τα "καμάρια" μου....????.....χα χα χα.
Πάντως, τώρα που τα καλοβλέπω από απόσταση, σαν σκύλος-γαρδούμπα μου κάνουν περισσότερο παρά σκύλος-λουκάνικο. Λέτε να έχουν δίκιο τα "καμάρια" μου....????.....χα χα χα.
Τις
πληροφορίες μου τις άντλησα από το www.cypruspet.com.
Σας
φιλώ.